‘Ik denk het ontbijt van vanochtend’ zegt Claudia, terwijl ze op het bankje gaat zitten. ‘Je ziet er ook wat bleekjes uit’ reageert Karin. ‘Wil je wat water?’ Ze slingert haar blauwe Patagonia rugzak half voor haar buik. ‘Even kijken’ mompelt ze als ze rommelt in de rugzak. ‘Hier’.

‘Dank je’ antwoordt Claudia. Ze draait de dop open en neemt een paar kleine teugen. Ze sluit haar ogen en ademt een paar keer diep in en uit via haar neus. ‘Het gaat wel weer’.

‘Herman vindt de varkentjes wel leuk’ zegt Claudia. ‘De laatste keer dat ik met Maaike bij een kinderboerderij was, was ze niet weg te slaan bij de geitjes. De varkens boeiden haar niet zo’.

Claudia voelt een steek in haar buik. Haar zoontje Herman wijst enthousiast naar de varkentjes. Als zij en Karin aanstalten maken om verder te lopen naar de kippen, begint hij te huilen.

Karin: ‘Leuk hè, hoe kinderen zich zo verbonden voelen met dieren. In onze tijd had je nog de bio-industrie. Gelukkig hebben we dat nu niet meer nodig met synthetisch vlees en bioreactoren’.

Claudia hoopt dat Karin stopt met praten. Tevergeefs. Ze maakt haar gedachtestroom af. ‘Of neem xenotransplantatie. Gelukkig is het hier verboden. Wat is het verschil als je een dier fokt om op te eten of om de organen van het beestje te gebruiken! Dat is toch allebei onmenselijk.’

Claudia blijft stil. Ze kijkt naar Herman. Elke week gaat ze hier heen, speciaal voor de varkentjes. Niemand weet het. Alleen zijzelf, haar man en de artsen in de speciale kliniek in Hainan.

Dankzij de varkentjes leeft Herman nog.

Bij varkentjes moet ik altijd denken aan de film Babe 🐷

Verdieping! Hieronder lees je meer over de achtergrond van dit toekomstscenario, mijn eigen werk over dit thema en interessante lees- en kijktips.

Achtergrond van het scenario

Dit korte verhaal heb ik geschreven op basis van een opdracht die ik recent heb gedaan voor de huisartsenopleiding van het UMC Utrecht. In juli 2022 gaf ik een lezing voor de aio’s van deze opleiding in de prachtige Zusterkerk bij Slot Zeist over de Supermens.

Tijdens de lezing besprak ik een aantal technologische ontwikkelingen, die niet gaan over genezen, maar over verbeteren. Denk bijvoorbeeld aan exoskeletten, farmaceutische middelen, genetische modificatie en hersenimplantaten. Het leuke van een publiek met artsen, is dat ik vaak hoor dat ze eigenlijk nooit op deze manier naar hun eigen vak kijken.

Gerelateerd aan genetische modificatie is xenotransplantatie. Bij deze methode krijgt een mens een orgaan getransplanteerd van een dier. Meestal is dat een varken, omdat diens organen qua omvang redelijk lijken op die van de mens. In januari 2022 was daarin ook een doorbraak: voor het eerst werd een genetisch aangepast varkenshart getransplanteerd naar een mens.

Voor het scenario leek het me interessant om te spelen met het idee dat deze methode niet overal is toegestaan. Hoever zou je dan gaan voor je eigen gezondheid? Of het leven van je kind?

Nog een persoonlijke noot: onze zoon Hidde is nu 10 maanden. We kunnen hem met weinig dingen blijer maken dan een bezoekje aan de kinderboerderij. Vooral de geiten vindt hij fantastisch. Niet zoals Herman dus, die meer verbinding voelt met de varkentjes…

Aan het einde van mijn lezing in de Zusterkerk deed ik een quiz met de deelnemers (op verzoek van de opdrachtgever zijn de gezichten geblurd).

Into the Rabbit Hole

Artikelen, boeken, podcasts, video’s, documentaires en meer over dit thema:

ARTIKELEN 1 / Als je nog meer wil weten over xenotransplantie:

  • Dit is een goed stuk op NEO.LIFE over de voordelen, nadelen en kosten.
  • Het Rathenau Instituut organiseerde maatschappelijke dialogen over dit thema in 2021.
  • Op NEMO Kennislink een interessant interview met emeritus hoogleraar christelijke filosofie over dit onderwerp.
  • Dit kritische artikel op WIRED gaat verder in op ethische dilemma’s, zoals: wie komt er in aanmerking voor een nieuw orgaan, wie betaalt het en is het echt de oplossing voor het orgaantekort?

“There’s never going to be enough,” MacCormack explains, “because they will keep changing the parameters as to who can get them, how unwell you can be, under what circumstances.”

BOEK 2 / Margaret Atwood is vooral bekend van haar verfilmde boek The Handmaid’s Tale. Ze schreef ook Oryx en Crake, het eerste deel van de MadAddam trilogie. Dit deel is een spannend verhaal met absurde hoofdrolspelers in een oncomfortabele (maar niet onrealistische) toekomstige wereld In het boek spelen menselijke varkens, na een uit de hand gelopen biotechnologisch experiment, een belangrijke bijrol.

KIJKEN 3 / Aflevering 9 van The Future of op Netflix gaat over de toekomst van de gezondheidszorg. Netflix maakte deze serie samen The Verge, een beetje in de stijl van Explained: korte afleveringen, vlot gemaakt en met leuke voorbeelden. Grappig: in deze aflevering komen ook mensen aan bod die mij al langer fascineren, zoals Silicon Valley ondernemers die streven naar onsterfelijkheid en zelfs Dave Asprey van Bulletproof. Dank Maarten den Braber voor de tip!

Trailer van The Future of

Bedankt voor het lezen van dit scenario! Heb jij een vraag of een opmerking, laat dan een reactie achter!

Over de auteur

Futurist, toekomst-onderzoeker en topspreker Peter Joosten MSc. geeft lezingen, webinars en workshops over de impact van technologie op de mens en maatschappij. Naast spreker is hij ook auteur van de boeken Biohacking en Supermens, podcastmaker en gastdocent bij de TU Eindhoven.

Meer weten over Peters werk?

Wil je meer weten over Peters lezingen, zijn tarieven, expertise en hoe een aanvraag in zijn werk gaat? In deze sprekerskit vind je alle informatie die je nodig hebt. Klik op de button hieronder en download de PDF direct.

Mis geen updates

Schrijf je in voor Toekomstbeelden en ontvang iedere maand mijn nieuwsbrief om beter voorbereid te zijn op de toekomst!

Reacties

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Wat anderen zeggen over Peter

“Peter neemt de leerlingen mee de toekomst in, laat hen nadenken over kansen en risico’s rondom techniek (brain-computer interfaces) en zorgt voor een actieve houding in de lessen. Leerlingen worden geprikkeld om te anticiperen en komen met de creatieve en vernieuwende ideeën.”

Jorien de Nigtere, docent Goois Lyceum Bussum

Gerelateerde berichten

Als je dit een leuk artikel vond, lees dan ook mijn andere artikelen.

MEER
WETEN?